انجمن کتابداری واطلاعرسانی ایران تشکل مردم نهادی است که جامعه کتابداري و اطلاعرساني و نهادها و فرآيندهاي مرتبط با آن شامل مراكز آموزشي و پژوهشي، انواع كتابخانهها، مراكز اسناد و آرشيوها و كتابداران، متخصصان و دانشجويان آن را نمایندگی میکند.
نخستین تشکل حرفهای کتابداران ایران در سال 1344 بلافاصله پس از آغاز آموزش کتابداری نوین در دانشگاه تهران با نام انجمن کتابداران ایران (اکتا) تأسیس شد. به رغم کوچکی جامعه دانشآموختگان کتابداری، اکتا درطول حیات 15 سالهاش، برای توسعه آموزش کتابداری و غنای ادبیات رشته، کارهای زیادی انجام داد که شرح آنها مستند شده است.
در سال 1358 و پس از تحولات ناشي از انقلاب اسلامي ايران، تغييراتي در اساسنامه انجمن ايجاد شد و اساسنامه جديد در مجمع عمومي انجمن در شهريور 1358 به تصويب رسيد. هدفهاي انجمن در اساسنامه جديد عبارت بود از: 1) حفظ شأن، موقعيت، امنيت شغلي، و حقوق حرفهاي كتابداران ايران؛ 2) حمايت از آزادي انديشه، بيان، نوشتن، و خواندن، بر مبناي بيانيه كتابخانههاي عمومي يونسكو؛ 3) كمك به آموزش كتابداري و پيشبرد كتابداري نوين؛ 4) آگاه كردن جامعه ايراني از اهميت نقش كتابخانهها و مراكز اسناد و كتابداران؛ و 5) كمك به گسترش فرهنگ و علم. اساسنامه جديد همچنين تشكيل شوراي انجمن كتابداران به جاي هيأت مديره را دربر داشت.